پولیش کاری قطعات پرینت سه بعدی یکی از مراحل مهم برای رسیدن به یک محصول نهایی با کیفیت و ظاهری جذاب است. با توجه به اینکه قطعات پرینت سه بعدی اغلب دارای سطحی زبر و لایه لایه هستند، پولیش کاری می‌تواند این نواقص را برطرف کرده و سطحی صاف و براق به قطعه ببخشد. در این بخش از 3dRD، به بررسی روش‌های مختلف پولیش کاری قطعات پرینت سه بعدی خواهیم پرداخت.
چرا باید قطعات پرینت سه بعدی را پولیش کرد؟
پولیش کاری، فرایندی است که نه تنها سطح قطعات را صاف و یکدست می‌کند، بلکه به آن‌ها ظاهری براق و حرفه‌ای می‌بخشد. با حذف لایه‌های اضافی پرینت و ایجاد سطحی مقاوم تر، قطعات پولیش شده عمر مفید بیشتری خواهند داشت و در برابر عوامل محیطی از جمله رطوبت و سایش مقاوم تر می‌شوند. پس اگر به دنبال قطعاتی با کیفیت و ظاهری جذاب هستید، پولیش کاری را به عنوان گزینه‌ای ایده‌آل در نظر بگیرید.
روش‌های پولیش کاری قطعات پرینت سه بعدی
قطعات تولید شده توسط پرینترهای سه بعدی اغلب دارای سطحی زبر و لایه لایه هستند. برای بهبود ظاهر و خواص مکانیکی این قطعات، فرآیند پولیش کاری ضروری است. روش‌های متنوعی برای پولیش کاری این قطعات وجود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به استفاده از حلال‌های مایع، بخار حلال، سنباده، بتونه و رنگ اشاره کرد.
برای مثال، در روش پولیش کاری با حلال مایع، قطعه به مدت کوتاهی درون حلال غوطه ور می‌شود تا سطح آن صاف تر شود. انتخاب روش مناسب به نوع ماده اولیه قطعه، کیفیت سطح مورد نظر و کاربرد نهایی آن بستگی دارد. با انتخاب روش مناسب و اجرای دقیق آن، می‌توان قطعاتی با ظاهری زیبا و عملکرد بهینه تولید کرد.
1. پولیش کاری با سنباده
پولیش کاری با سنباده یک فرآیند تخصصی است که برای از بین بردن خط و خش، لکه و ناهمواری های سطحی مواد مختلف از جمله فلزات، چوب و حتی خودروها استفاده می شود. با استفاده از انواع مختلف سنباده و تکنیک های صحیح، می توان به سطحی صاف، یکدست و براق دست یافت. پولیش کاری با سنباده علاوه بر بهبود ظاهر، باعث افزایش طول عمر و مقاومت سطح در برابر عوامل محیطی نیز می شود. این فرآیند به دلیل نیاز به دقت و تخصص، معمولاً توسط افراد ماهر و با تجربه انجام می شود.
- مراحل:
- استفاده از سنباده‌های با دانه بندی درشت برای از بین بردن لایه‌های اضافی و سپس استفاده از سنباده‌های با دانه بندی ریزتر برای صاف کردن سطح.
- استفاده از سنباده‌های آب سنگ برای رسیدن به سطحی صاف تر.
- مزایا:
- روش ساده و کم هزینه
- مناسب برای قطعات بزرگ و با شکل ساده
- معایب:
- زمان بر بودن
- احتمال ایجاد خط و خش روی سطح قطعه
2. پولیش کاری با مواد شیمیایی
پولیش کاری شیمیایی قطعات پرینت سه بعدی با استفاده از مواد شیمیایی خاص، روشی کارآمد برای بهبود ظاهر و کیفیت سطح قطعات است. مواد شیمیایی مانند استون برای حل کردن برخی از انواع پلاستیک‌ها، ایزوپروپیل الکل برای تمیز کردن و چربی زدایی سطح و حلال‌های قوی تر برای پرداخت‌های عمیق تر، از جمله موادی هستند که معمولاً استفاده می‌شوند. انتخاب ماده شیمیایی مناسب به نوع پلاستیک مورد استفاده در پرینت و میزان پرداخت مورد نظر بستگی دارد.
- مراحل:
- استفاده از حلال‌های مناسب برای حل کردن لایه‌های سطحی و صاف کردن سطح.
- استفاده از مواد شیمیایی پولیش برای ایجاد درخشندگی.
- مزایا:
- سرعت بالا
- مناسب برای قطعات کوچک و با جزئیات زیاد
- معایب:
- خطرناک بودن مواد شیمیایی
- نیاز به تهویه مناسب
- ممکن است به برخی مواد اولیه آسیب برساند.
3. پولیش کاری با دستگاه‌های پولیش
با استفاده از دستگاه‌های پولیش صنعتی، می‌توان سطح قطعات را صاف و براق کرده و ظاهری حرفه‌ای به آن‌ها بخشید. دستگاه‌های پولیش روتاری، ویبره‌ای و التراسونیک از جمله رایج‌ترین دستگاه‌هایی هستند که برای پولیش قطعات پرینت سه بعدی به کار می‌روند. این دستگاه ها با استفاده از پدهای پولیش و خمیر پولیش، سطح قطعه را صیقل می‌دهند. دستگاه‌های ویبره ای با ایجاد ارتعاشات، ذرات ساینده را روی سطح قطعه حرکت داده و باعث صاف شدن آن می‌شوند. دستگاه‌های التراسونیک نیز با استفاده از امواج فراصوت، آلودگی‌ها و زائده‌های سطح قطعه را از بین می‌برند. با انتخاب دستگاه پولیش مناسب و استفاده از مواد مصرفی با کیفیت، می‌توان به نتایج بسیار مطلوب در پولیش قطعات پرینت سه بعدی دست یافت.
- مراحل:
- استفاده از دستگاه‌های پولیش رومیزی یا صنعتی مجهز به چرخ‌های پولیش و خمیر پولیش.
- مزایا:
- سرعت بالا
- دقت بالا
- مناسب برای تولید انبوه
- معایب:
- هزینه بالا
- نیاز به تخصص
4. پولیش کاری با روش‌های پیشرفته
پولیش کاری قطعات پرینت سه بعدی با استفاده از روش‌های پیشرفته ای مانند سندبلاست خشک و پرداخت شیمیایی با بخار حلال‌هایی همچون ایزوپروپیل الکل، تحولی شگرف در صنعت تولید افزایشی ایجاد کرده است. این روش‌ها نه تنها به قطعات ظاهری حرفه ای و براقی می‌بخشند، بلکه مقاومت آن‌ها را در برابر سایش و خوردگی افزایش داده و چسبندگی رنگ را بهبود می‌بخشند.
برای مثال، در صنعت پزشکی، از قطعات پرینت سه بعدی با سطح پرداخت شده برای ساخت ایمپلنت‌ها استفاده می‌شود. با انتخاب روش مناسب بر اساس جنس قطعه و دقت مورد نظر، می‌توان به نتایج مطلوب و قابل قبولی دست یافت.
- مراحل:
- استفاده از روش‌هایی مانند پولیش الکترولیتی، پولیش با لیزر و پولیش با امواج فراصوت.
- مزایا:
- دقت بسیار بالا
- مناسب برای قطعات با شکل پیچیده
- معایب:
- هزینه بسیار بالا
- نیاز به تجهیزات تخصصی
نکات مهم در پولیش کاری قطعات پرینت سه بعدی
انتخاب درست پولیش، کلید موفقیت در عملیات پولیشکاری است. نوع ماده پولیشی که انتخاب می‌کنید، به طور مستقیم بر نتیجه نهایی کار شما تأثیرگذار خواهد بود. توجه به جنس ماده اولیه قطعه کار، بسیار مهم است. همچنین، کنترل دقیق دما در حین فرآیند، از تغییر شکل قطعه جلوگیری کرده و کیفیت کار را بهبود می‌بخشد. به منظور حفظ سلامت خود و محیط کار، حتماً از تهویه مناسب استفاده کرده و نکات ایمنی را به طور کامل رعایت کنید. کار با ابزارهای تیز و مواد شیمیایی، نیازمند احتیاط و دقت بالایی است.
نتیجه گیری
پولیش کاری قطعات پرینت سه بعدی باعث بهبود کیفیت و ظاهر قطعات شده و به شما امکان می‌دهد تا محصولات با کیفیت بالا تولید کنید. انتخاب روش مناسب پولیش کاری به عوامل مختلفی مانند نوع ماده اولیه، اندازه قطعه و بودجه شما بستگی دارد. با توجه به نکات ذکر شده در این بخش، می‌توانید بهترین روش پولیش کاری را برای قطعات خود انتخاب کنید.
