در حال حاضر، بیشتر پرینتر های سه بعدی استفاده از مواد پلاستیکی مانند PLA و ABS را ترجیح می‌دهند . مایکل ریورا، استادیار موسسه ATLAS و دپارتمان علوم کامپیوتر دانشگاه کلرادو در بولدر، در اقدامی برای سازگاری بیشتر با پرینت سه بعدی با محیط زیست، پروژه ای نوآورانه را انجام داده است. به گفته او، ضایعات قهوه می تواند به عنوان یک ماده مناسب (و پایدارتر!) برای چاپ سه بعدی مورد بهره برداری قرار گیرد.
این پروژه یک جایگزین زیست محیطی برای مواد سنتی ارائه می دهد. در واقع، این تیم روشی را برای پرینت سه بعدی اشیاء مختلف با استفاده از خمیری ساخته شده است که کاملاً از تفاله قهوه قدیمی، آب و سایر مواد پایدار ساخته شده است. این رویکرد نه تنها می تواند مواد مورد استفاده در چاپ سه بعدی را متنوع کند، بلکه ردپای محیطی این فرآیند را نیز کاهش می دهد.
سبز شدن گیاه با قهوه پرینت سه بعدی!
این تیم قبلاً استفاده از تفاله قهوه را برای ساخت جواهرات، گلدان های گیاهی و فنجان های اسپرسو آزمایش کرده اند. این روش همچنین می تواند با چند ترفند سازگار شود تا با اکثر پرینتر های سه بعدی سازگار باشد. مایکل ریورا بر تطبیق پذیری تفاله های قهوه تاکید می کند و می گوید:
«شما می توانید چیزهای زیادی با تفاله قهوه درست کنید. و زمانی که دیگر آن را نمی‌خواهید، می‌توانید دوباره آن را در یک آسیاب قهوه بیندازید و از تفاله‌های آن برای چاپ مجدد استفاده کنید.»
برای او، این پروژه بخشی از ماموریت کلی او برای پایدارتر کردن پرینت سه بعدی است. بنابراین Rivera آرزو دارد هنرمندان، طراحان، مهندسان و بسیاری دیگر را قادر سازد تا به سرعت نمونه‌های اولیه و اشیاء را شکل دهند و در عین حال تولید زباله‌های ارسالی به محل‌های دفن زباله را به حداقل برسانند. او توضیح داد: «اگر آن را در محل دفن زباله بیندازید، جایی که اکثر PLA به پایان می رسد، تا 1000 سال طول می کشد تا تجزیه شود . این در حالی است که از بین پلاستیک های مورد استفاده در چاپ سه بعدی، PLA معمولاً دوستدار محیط زیست در نظر گرفته می شود .
روش به کار گرفته شده توسط تیم نسبتاً ساده است. آنها تفاله های قهوه خشک شده را با دو پودر دیگر، صمغ سلولزی و صمغ زانتان ترکیب می کنند. هر دو مکمل غذایی رایج هستند و به راحتی در سطل کمپوست تجزیه می شوند. در مرحله بعد، محققان آب اضافه کردند تا قوام مشابهی با کره بادام زمینی بدست آورند.
به دلیل بافت آن، خمیر نمی تواند مستقیماً در یک چاپگر معمولی ادغام شود. بنابراین تیم تصمیم گرفت چاپگر موجود را اصلاح کند تا با مواد جدید سازگار شود. در نهایت، آنها موفق به استفاده از خمیر برای چاپ سه بعدی شدند و اجسامی را تولید کردند که پس از خشک شدن، استحکامی مشابه بتن غیر مسلح نشان دادند.
ریورا گفت:
«ما اشیایی را با کاربرد فراوان ساخته‌ایم. ما آنها را رها کرده‌ایم و هنوز نشکسته‌اند.»
علیرغم چالش‌های چاپ با تفاله‌های قهوه، محققان امیدوارند کار آنها نیروی محرکه اکتشافات جدیدی باشد که می‌تواند در زمینه تولید مواد افزودنی متحول شود. شاید حتی راه را برای مواد سبز بیشتر از مواد زائد هموار کند. می توانید اطلاعات بیشتری را در بیانیه مطبوعاتی دانشگاه کلرادو بولدر در اینجا بیابید .
شرکت صنعت سامه با نام تجاری 3dRD بزرگترین و تخصصی ترین تولیدکننده پرینترهای سه بعدی در ایران
